Ώρα για ύπνο
19.00 Τι μέρα κ αυτή! Επιτέλους ώρα για μπάνιο! Σύντομα πάει για ύπνο.
19.30 Ελπίζω να κοιμηθεί γρήγορα. Δεν ξεκόλλησε λεπτό από πάνω μου σήμερα. Είχαμε κ τις καλές μας στιγμές, δε λέω, αλλά έχω τόσα να κάνω. Κ τόση ανάγκη λίγο χρόνο με τον εαυτό μου.
20.00 Κοιμήθηκε σχετικά εύκολα. Ας δουλέψω μια ωρίτσα, να τελειώσω λίγη δουλειά που έχω στο λάπτοπ, κ μετά θα χαλαρώσω. Ίσως βάλω ένα ποτήρι κρασί κ καμιά πίτσα στο φούρνο. Να πιάσω κ τη σειρά μου, που την έχω αφήσει εδώ κ βδομάδες!
20.30 "Μαμά!" Φφφ. Ψυχραιμία. Νωρίς είναι ακόμα, θα ξανακοιμηθεί.
20.45 Πίσω στο λάπτοπ. Πού είχα μείνει; Λίγη ακόμα δουλειά, όσο αντέχω.
21.15 "Μαμά!" Μου κάνεις πλάκα! Τι έπαθε; Τι θέλει; "Σςς κοιμήσου αγάπη μου, εδώ είναι η μαμά... Έλα να κοιμηθούμε..."
21.40 Να τελειώσω αυτό που έγραφα κ να το κλείσω το λάπτοπ. Έχω αρχίσει να κουράζομαι. Τουλάχιστον φάνηκε να κοιμήθηκε βαθιά τώρα.
22.00 "Μαμά!" Αποκλείεται!! "Τι θέλεις πάλι βρε αγάπη μου;; Κοιμήσου, εδώ είναι η μαμά, είναι αργά!!"
22.30 Λίγη δουλειά ακόμα. Μπορώ. Πρέπει να γίνει, έχω μείνει πίσω. Είμαι πολύ αγχωμένη, πρέπει να βγει απόψε αυτή η δουλειά, κ ας μην χαλαρώσω μετά.
"Μαμά!"
23.30 Είναι απίστευτο αυτό που μου συμβαίνει! Λες κ το κάνει επίτηδες! Λες κ δεν του φτάνει που είμαστε μαζί όλη μέρα, πρέπει να είμαστε κ τη νύχτα!
"Μαμά!!"
00.00 Πόσα λάθη έχω κάνει! Εγώ φταίω για αυτό σίγουρα! Κανένα άλλο μωρό δεν ξενυχτάει έτσι! Είχαν δίκιο τελικά όλοι.
"Μαμά!!"
"Δεν αντέχω άλλο, κοιμήσου!!! Δεν μπορώ, δε γίνεται αυτό!!"
Ουρλιάζοντας λέξεις άνευ νοήματος, ξεσπώντας την κούραση, την ματαίωση, τη μοναξιά μου στο μωρό μου. Φεύγοντας από το δωμάτιο για λίγα λεπτά, ενώ αυτός κλαίει σπαρακτικά.
Τύψεις. Είμαι ένα τέρας. Είμαι τρελή, για να θυμώνω με ένα αβοήθητο μωρό που κλαίει. Αν με έβλεπε κάποιος, τι θα σκεφτόταν...
Βαθιά ανάσα.
Μα τι κάνω; Με ποιον τα βάζω; Ποιον παλεύω; Αυτός είναι ο αντίπαλός μου; Το μόνο που θέλει είναι η αγκαλιά μου. Με έχει ανάγκη απόψε, τι άλλο να κάνει για να το καταλάβω; Με χρειάζεται περισσότερο από όσο η δουλειά μου, κ ας πάει πίσω. Με χρειάζεται περισσότερο από όσο εγώ εμένα, κ ας περίμενα ανυπόμονα να έρθει το βράδυ για να μείνω με τον εαυτό μου. Με χρειάζεται περισσότερο απόψε από άλλα βράδια, αύριο μπορεί να είναι αλλιώς. Με χρειάζεται κ θα αφεθώ στην ανάγκη του. Είναι μια μάχη που δε θέλω να νικήσω, γιατί αν νικήσω εγώ, τότε αυτός θα είναι ο χαμένος.
01.00 Εδώ είμαι αγάπη μου. Είχα πάει να πιω λίγο νερό. Ήμουν θυμωμένη πριν αλλά τώρα ηρέμησα. Είμαι εδώ. Έλα να κοιμηθούμε μαζί. Θα μείνω μαζί σου απόψε. Θα μείνω μαζί σου για όσο με έχεις ανάγκη.
Art: @this_mama_doodles [Instagram]
